Babia Góra – Królowa Beskidów i Matka Niepogód
Babia Góra wraz z jej szczytem Diablakiem (1725 m n.p.m.) to góra beskidzkiego „naj”: najwyższa góra Beskidu Żywieckiego, najwyższa góra Beskidów Zachodnich i polskich Beskidów, a także najwyższy pozatatrzański szczyt w Polsce. Ślad The Loop został na Babiej Górze poprowadzony w taki sposób, aby szczególnie wyróżnić Królową Beskidów. Piesza wielka pętla beskidzka nie przechodzi „ot tak” przez szczyt, lecz zatacza mniejszą babiogórską pętlę, dla której bazą może być Schronisko PTTK na Markowych Szczawinach.
Babia Góra – legendarne szlaki na wyjątkowej górze
Babia Góra to ikona polskiej turystyki górskiej. To na jej stokach powstało pierwsze polskie schronisko w Beskidach, a przyroda od wieków przyciąga odkrywców, zdobywców i badaczy. The Loop proponuje zdobycie szczytu żółtym szlakiem, tzw. Percią Akademików. Jest to kultowy szlak wyznakowany 11 czerwca 1925 roku przez Władysława Midowicza ukazujący górski charakter oraz piękno przyrody. Szlak prowadzi najbardziej stromymi północnymi zboczami Babiej Góry i przecina kilka pięter roślinności. Szlak ma prawie tatrzański charakter, ponieważ w większości są to kamienne schodki, a jest także kilka ułatwień w formie łańcuchów i klamr. Grzbietem Babiej Góry oraz przez polanę Markowe Szczawiny prowadzi czerwony Główny Szlak Beskidzki, którego przebieg został zaproponowany w 1923 roku przez Kazimierza Sosnkowskiego. The Loop prowadzi nas również mniej wymagającymi, ale równie wartościowymi szlakami jak Perć Przyrodników i Górny Płaj.
Babia Góra niczym polskie Kilimandżaro lub Fudżi
W środowisku turystycznym Babia Góra słynie ze swojej sylwetki oraz ukształtowania terenu. Osiąga wysokość 1725 m n.p.m., podczas gdy większość okolicznych gór „dobija” do 1100 lub 1300 m n.p.m. Dodatkowo, od południa stoki Babiej Góry schodzą wprost do Kotliny Orawsko-Nowotarskiej. Warunki klimatyczne panujące na Babiej Górze zaliczane są do trudnych. Szczyt regularnie spowity jest mgłami (tzw. czepcem) i przetacza się przez niego silni zimny wiatr (tzw. Orawiak). Liczne dni z ujemną temperaturą i opadami atmosferycznymi sprawiają, że przez wiele miesięcy w skali roku, wyższe partie Babiej Góry są białe. Patrząc na Królową Beskidów z daleka tworzy to bajkowe pejzaże. Będąc w tym samym momencie na Babiej Górze odczuwamy srogie warunki i zmienną aurę, przez co Babia Góra bywa nazywana Matką Niepogód.
Schronisko PTTK „Markowe Szczawiny” to jedyne schronisko w Babiogórskim Parku Narodowym
Na szczycie Babiej Góry spotyka się granica polsko-słowacka. Słowacy swoją część objęli najwyższym stopniem ochrony w ramach CHKO Horna Orava. Polacy od 1954 roku swoją część góry objęli ochroną Babiogórskiego Parku Narodowego. Chęć ochrony przyrody i uniknięcia degradacji unikatowego środowiska południowych stoków Babiej Góry sprawiła, że po II Wojnie Światowej nie podjęto próby reaktywacji bądź odbudowy dawnego schroniska Beskidenverein. Tym samym, do dzisiaj jedynym schroniskiem na Babiej Górze i w całym parku narodowym jest Schronisko PTTK „Markowe Szczawiny” wybudowane w 1906 roku z inicjatywy r. Hugona Zapałowicza. Od 2009 roku wędrowców przyjmuje zupełnie nowy budynek schroniska, bardziej wydajny, komfortowy i pojemny. O starej pionierskiej turystyce dowiemy się odwiedzając tutejszy Ośrodek Kultury Turystyki Górskiej. W sąsiedztwie schroniska znajduje się GOPRówka oraz skrzyżowanie szlaków, dlatego też Markowe Szczawiny traktujemy jako komfortową bazę i punkt węzłowy na trasie The Loop.
Zdjęcia: Radosław Szczepanek