Schronisko PTTK na Klimczoku

Wbrew nazwie schronisko nie leży na Klimczoku, a na stoku sąsiadującej z nim Magury. Jego początki sięgają roku 1872 – powstało wówczas niewielkie drewniane schronisko o nazwie Klementynówka, od imienia ówczesnej właścicielki dóbr łodygowickich Klementyny von Primavesi. W roku 1893 obiekt został przejęty przez niemiecką organizację turystyczną Beskidenverein i powiększony, a dwa lata później spłonął. Obecny budynek oddano do użytku w roku 1914. Obiekt oferuje 38 miejsc noclegowych w 9 pokojach z łazienkami, tradycyjną domową kuchnię, sklepik z pamiątkami, boisko do siatkówki, stół do ping-ponga, plac zabaw, kącik ogniskowy oraz odkryty basen kąpielowy. Zimą istnieje możliwość zorganizowania kuligów skuterem śnieżnym, a latem przejażdżek samochodem terenowym. W pobliżu schroniska działa wyciąg narciarski o długości 500 metrów, niedaleko znajduje się również budynek GOPR. Ciekawostką jest, że w latach 30. XX wieku z drugiej strony Magury wybudowano basen kąpielowy oraz schronisko turystyczne „Magura-Kąpielisko”. W roku 1945 podczas ostrzału zboczy Magury przez wojska radzieckie budynek schroniska został trafiony i doszczętnie spłonął.

Spod Klimczoka wypływa potok Białka (źródłowy potok rzeki Białej – historycznej granicy Śląska Cieszyńskiego i Małopolski), którego źródła znajdują się tuż przy zielonym szlaku. Przez szczyt (1117 m n.p.m.) przebiega granica administracyjna Bielska-Białej, dlatego też jest on najwyższym punktem miasta. W siodle pomiędzy Klimczokiem i Magurą znajduje się skrzyżowanie szlaków pieszych do Szczyrku, Bystrej, na Przełęcz Karkoszczonkę, Szyndzielnię i Błatnią.