Schronisko PTTK na Magurce

Z wysokością 909 m n.p.m. Magurka Wilkowicka to czwarty co do wysokości szczyt Beskidu Małego. Znajduje się w głównym grzbiecie tak zwanej Grupy Magurki Wilkowickiej, do której należy również najwyższy szczyt w Beskidzie Małym – Czupel. Z polany podszczytowej roztacza się widok na Beskid Śląski, Mały i Żywiecki. Dzięki licznym szlakom z Bielska-Białej i Wilkowic Magurka Wilkowicka jest bardzo popularna wśród turystów pieszych i rowerzystów, a zimą przyciąga narciarzy biegowych. Wszystko za sprawą wytyczonej na stokach Magurki trasy biegowej. W jej skład wchodzą cztery pętle o długości od 1 do 3,75 km. Obok schroniska postawiono budynek sędziowski z tarasowym dachem, z którego można obserwować przebieg rozgrywanych na trasie zawodów.

Tutejsze schronisko wybudowała sekcja bielska niemieckiej organizacji turystycznej Beskidenverein. Zostało oddane do użytku w roku 1903. Zaledwie dwa lata później budynek spłonął. Otwarcie odbudowanego obiektu miało miejsce w roku 1907. Drugie schronisko nosiło nazwę Erzherzogin Maria Theresia – Schutzhaus auf dem Josefsberg (Schronisko Arcyksiężnej Marii Teresy na Górze Józefa) na cześć Marii Teresy Toskańskiej, małżonki arcyksięcia Karola Stefana Habsburga. Po kolejnym pożarze w roku 1912 zdecydowano o postawieniu w miejsce dotychczasowych drewnianych budynków schroniska murowanego. To właśnie ono – oczywiście po modernizacjach – służy turystom do dziś. Obecnie schronisko oferuje 40 miejsc noclegowych, bufet z jadalnią, dostęp do bezprzewodowego internetu, miejsce na ognisko i grilla.